Niets is waar, ook dit niet

De waarheid is een veelbesproken onderwerp in de maatschappij. Alleen, als we het over de waarheid hebben, waar hebben we het dan precies over? Gaat het dan over wat ik zie, hoor, of beleef? Hoe weet ik dan dat een ander dat precies zo beleeft? En als de meeste mensen hetzelfde denken te zien, is dat dan wat het is? Wat is waarheid precies? En hoe weten we dan dat dat waar is? De van Dale zegt hierover: Waarheid = Het ware “Overeenstemming van woorden met feiten”. Nu weten we in elk geval wat we in de Nederlandse taal hebben afgesproken wat de waarheid betekent. Wat is dan een feit? Daarover zegt van Dale: Een gebeurtenis of omstandigheid waarvan de werkelijkheid vaststaat. Werkelijkheid. Van Dale: Werkelijkheid = realiteit.

Realiteit

Wie zijn realiteit? Als ik verschillende mensen vraag om eens een voorstelling van een bank te maken, zullen sommige mensen zichzelf languit op een bank voor stellen, terwijl andere mensen geld aan het pinnen zijn. En ook wanneer ik specifieker zou zijn over wat voor bank ik het heb komen er nog steeds allerlei verschillende beelden naar boven. Als je je voorstelde op een bank te liggen kan het je eigen bank zijn, of een bank die je graag wil, of die van je ouders enzovoorts. Kortom, iedereen zal zijn eigen persoonlijke voorstelling maken van de desbetreffende bank. Zo komt het dat we elkaar nooit kunnen begrijpen. Bovenstaand voorbeeld geldt namelijk voor elke prikkel die je binnenkrijgt, en dat zijn er een kleine 45 miljoen per seconde. Gelukkig hoeven we deze prikkels niet allemaal bewust te verwerken, en neemt ons onbewuste brein het gros op zich. De prikkels die bewust doorkomen zijn de prikkels waar wij zelf voor kiezen om door te laten. Dit kiezen gebeurt voor veel mensen ook nog op onbewust niveau, waardoor het soms lijkt alsof dingen absoluut zijn. Dit vormt vaak een groot obstakel wanneer we tegen uitdagingen aanlopen. Zo werkte ik ooit in een bedrijf waar ik me niet thuis voelde. Ik ging elke dag naar het werk met de overtuiging dat ik een baas had, dat ik moest werken en dat ik zelfs dankbaar had te zijn dat ik daar mocht werken. Wellicht kun je je voorstellen dat het met deze gedachtegang een enorme uitdaging was om ontslag te nemen. Door op een andere manier naar de situatie te kijken maakte ik nieuwe gedachten die het wat vereenvoudigen zulke beslissingen te nemen. Nu denk ik dat ik mijn eigen baas ben. Het is niet langer zo dat ik ‘moet’ werken, ik wil dat gewoon graag en ik vind dat mijn werkgever net zo dankbaar heeft te zijn dat ik daar wil werken dan andersom. Die tweede gedachtegang heeft het gemakkelijker gemaakt om toch afscheid te nemen. De situatie was hetzelfde, ik paste alleen mijn realiteit aan. Van beide realiteiten zou je natuurlijk kunnen zeggen dat ze niet reëel zijn. Klopt, gelukkig kunnen we kiezen welke we willen zien.

Quantum fysica

Quantum fysica gaat nog een stapje verder dan dat. Quantum fysica zegt dat er letterlijk niets bestaat totdat het de aandacht krijgt. Albert Einstein zei het al heel vroeg: “Alles wat je ziet, is er niet”. De theorie legt uit dat alles uit trilling bestaat. Pas als er iemand aanwezig is om op die trilling af te stemmen wordt het zichtbaar voor ons. Dit betekent dat er geen geluid in het bos is, totdat er iemand is om het te horen. Dit betekent dat alles wat er achter je is, voor jou niet bestaat. Terwijl het er wel is voor degene die tegenover je zit. We kennen allemaal het fenomeen wel van gezellig met zijn allen zitten tafelen en je zoekt de boter. Je kijkt de hele tafel over en je ziet het niet. Totdat iemand je erop wijst dat het recht voor je op de tafel staat. Dán pas bestaat de boter ook voor jou op die plek. Voor meer informatie rondom quantum fysica is het wellicht leuk om de film What the bleep do we know eens te bekijken.

Meeste stemmen gelden?

“Maar ik kan het toch zien? En jij toch ook? Dan is het er toch gewoon?”. Generalisaties. Daar gaat het mis in mijn ogen. We gaan ervan uit dat iedereen dezelfde beleving heeft van hoe iets is. Het gaat van dingen die we zien, tot dingen die we beleven. “Als dit jou zou gebeuren, zou je je ook zo voelen.” Is dat zo? Het lijkt wel alsof de hele wereld zo hunkert naar een normatief kader om in te passen dat we alles wat we zien en beleven gaan projecteren als normaliteit. Vervolgens wordt alles wat buiten die kaders valt afgewezen als abnormaal. En daar waar mensen oordelen, verdelen ze ook. ‘Meeste stemmen gelden’ is wel wat achterhaald, zo wijst de geschiedenis uit. De mensen die wij nu als de grote breinen uit de geschiedenis bestempelen werden in hun eigen tijd voor gek verklaard, alleen omdat ze buiten de lijntjes kleurden en dingen konden zien die anderen niet zagen.

Tot slot

Iedereen beleeft de wereld op zijn eigen manier. Op basis van allerlei voorwaarden wordt bepaald wat wij elke tiende van een seconde door ons persoonlijke filter krijgen te zien. Laten we met zijn allen wat meer respect hebben voor hoe we met elkaar onze eigen realiteit beleven. Er is geen goed of fout en ook geen waar of onwaar. Er is slechts ervaring en die ervaringen die voor je werken en die ervaringen die niet voor je werken. Kies bewust de voor jou handigste ervaring! NLP kan daarbij helpen.